Info: cm.aalbers@wxs.nl


Scroll naar beneden voor de synopsis



 
 

Liefste Joery,

 

Sterk, kwetsbaar en klein,

28 weken mocht je in mijn buik zijn.

Ruim 10 weken deel van ons leven.

 

Je mooie lach, je handjes hoog, knorrend van plezier

nestelde jij je altijd bij ons neer.

Met je oogjes open keek je ons vaak aan en

liet je weten ik zie jullie echt wel staan.

 

Je maakte goed duidelijk wat je wel of niet wilde

en wou je aandacht, dan liet je de alarmbellen rinkelen.

Je vocht als een dappere strijder voor je leven

en hebt alles gegeven.

 

Nu weten wij zeker dat je met opie aan de hand

loopt door het Hemelse Vaderland.

Lieve Joery, je bent en blijft papa's ventje en mama's poppetje.

 

Je was en blijft het zonnetje in ons leven

en jij zorgde er voor dat wij als jouw trotse ouders

die tijd intens met jou mochten beleven

 

Een dappere strijder, loopt door het Hemelse Vaderland
 


Psalm 139 vers 16
Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,
alles werd in uw boekrol opgetekend,
aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.

Dit schilderij is mede gemaakt naar aanleiding van het gedicht op het overlijdensbericht van Joery.   (Gemaakt door de mama van Joery )
Het korte leven van Joery, bij zijn vader en moeder, is in beeld gebracht.
Een leven als een kind van God. Waarvan geen dag ontbrak hierop aarde.
“In liefde ontvangen met verdriet teruggegeven”, staat er op het graf

Het schilderij
Is in de volgorde van het leven geschilderd, beginnend bovenin.
Met de klok mee. De tijd gaat verder.

Boven
De Hemel met Godstroon.
De kleuren van de Hemel staan in de Bijbel en zijn:
-Een verblindend wit licht.
-Saffierblauw, als de troon van God.
-Jaspisroodbruin, die er op gezeten was.
-Smaragdgroen, De regenboog had de kleur gelijkend op Smaragdgroen.

  
 


Daaronder aan de rechterzijde
Het beeld van een echo van Joery. (21 weken)
Zwart en grijze tinten vermengt met groen.
Groen is de kleur van veilig.

Sterk, kwetsbaar en klein,
28 weken mocht je in mijn buik zijn.
 
Psalm 139 vers 16a
Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,

 
 



Rechtsonder
De handen van de ouders met die van Joery.
Je mooie lach, je handjes hoog, knorrend
van plezier
Nestelde jij je altijd bij ons neer.

 

  
 



Linksonder
Het portret van Joery met z’n knuffel.
Met je oogjes open keek je ons vaak aan en
liet je weten ik zie jullie echt wel staan.

 

  
 



Van rechtsboven naar links onder
valt een lichtstraal op Joery´s gezichtje.
In die lichtstraal lopen Joery en opa weg. Naar God toe. (de overgrootvader van Joery is vlak voor Joery gestorven)
Een zware schaduw achter latend. Wat het intense verdriet van de ouders aangeeft.
Nu weten we zeker dat je met opie aan de hand loopt door het Hemelse Vaderland.
 

  
 



Linksmidden
Zien we een deel van het grafje met de Bijbeltekst Psalm 139 : 16
Een zekerheid en vast vertrouwen.

  
 


Linksboven
Een deel van de boekrol met Joery z´n
naam er in.

Psalm 139 vers 16b
alles werd in uw boekrol opgetekend, aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.